ഒറ്റമുള്ളുള്ള നാരകം

മുൻപൊക്കെ
ശനിയും ഞായറും കൂടി
സ്കൂളുണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം
വീട്ടിൽ അമ്മയുള്ള ഒരു ദിനവും
എന്റെ ചെറുപ്പത്തിലെ
ഓർമ്മകളിലില്ല

വടക്കുപുറത്തെ
നാരകവും ഞാനും
ഒപ്പം
വളവു തിരിഞ്ഞു മറയുന്ന അമ്മയെ
നോക്കിനിൽക്കുമായിരുന്നു.

അപ്പോളെന്റെ
ചെറിയ നെഞ്ചിൻ കൂട്‌
തുരുതുരെ ഇളകുന്നുണ്ടായിരിക്കും

വലിയ കണ്ണുകൾ
വേഗം വേഗം
അടച്ചു തുറക്കുന്നുണ്ടായിരിക്കും

ചെറിയ കൈകൾ
ഒറ്റമുള്ളുള്ളനാരകത്തെ
മുറുക്കി പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരിക്കും.

ചാണകം മെഴുകിയ
ഇടനാഴിയിൽ
ഇരുട്ടിൽ
മുന്നിലെ പാത്രത്തിലെ ചോറിൽ
കൈവച്ചിരുന്ന്‌
എന്നും ഞാൻ
അമ്മയെ ഓർത്ത്‌ കരഞ്ഞിരുന്നു.

ഇടവഴിക്കപ്പുറം
മരക്കൂട്ടത്തിൽ
കുറുക്കൻ പായുമ്പോഴും
ഉടുപ്പിടാത്ത പുറത്ത്‌
നീണ്ട മുടി ശല്യം ചെയ്യുമ്പോഴും
ഞാൻ
അമ്മയെ ഓർത്ത്‌
കരഞ്ഞിരുന്നു.

അമ്മ പല്ലുതേപ്പിക്കുന്നതോ
അമ്മ കുളിപ്പിക്കുന്നതോ
എന്റെ ഓർമ്മയിലൊരിടത്തുമില്ലല്ലോ
അമ്മ പോവുന്നതല്ലാതെ
തിരിച്ചു വരുന്നതും.

പക്ഷെ അമ്മേ,
ഇന്നു ഞാനമ്മയും
അമ്മ ഞാനുമായി-

പടിയിറങ്ങിയതും
തിരിച്ചു ചെല്ലാത്തതും
ഞാനല്ലേ?
വടക്കുപുറത്തെ നാരകച്ചോട്ടിൽ
അമ്മയും?